Siem Reap, Cambodja

Eindelijk de dag van vertrek uit Bangkok. Vroeg opgestaan om in onze vaste eetstek een stevig ontbijt achter de kiezen te steken, om vervolgens op tijd aan de afgesproken plek te staan waar iemand ons zou ophalen en naar de bus zou begeleiden. We bleken met een minibusje naar de grens te rijden. De airconditioning was zeer aangenaam in de aanhoudende hitte. Na een 3-tal uur rijden kon het hele grensverhaal beginnen, waar we zoveel vreselijke dingen over gelezen en gehoord hadden. Eerst kregen we de tijd voor een lunch en in de tussentijd werden de visums van onze medereizigers geregeld. Duffy heeft hier meestal geen honger tov Evie die het meest van de tijd uitgehongerd is. Na het eten en bij de afrekening kwam er een vreemd verhaal boven van als het bedrag groter is dan 50 bath krijg je de maaltijd gratis. We hebben dus niks betaald. OK dan! Dan werden we naar de grens gebracht. We kregen een Cambodjaanse begeleider. Die waarschuwde ons voor de kleine kinderen! We moesten vooral goed op onze spullen letten. De Poipet grens moesten we te voet over gaan. Nog nooit hebben we zoiets gezien! Kei-veel volk overal, winkels, casino's, mensen met allerlei soorten voertuigen of overladen karren. Gelukkig waren we maar met 6 mensen in ons groepje, want er waren heel wat loketjes dat we moesten passeren.  De Thaise douane, de gezondheidsdienst, de Cambodjaanse douane, shuttle bus naar het busstation, wisselkantoor en dan...konden we verder gaan met...alweer een minibusje. Woehoe! We kregen een nieuwe begeleider die ons de eerste woordjes Cambodjaans leerde. Meteen voelde we een klik met deze taal, die voor ons veel toegangkelijker lijkt dan dat jengel, tonaal, Thais.Onze grensovergang was dus heel vlot gegaan.

Ons guest house was niet ver van de plek waar we gedropt werden. De ontvangst was niet echt warm maar de kamer heel mooi. De mooiste kamer tot nu toe. Er wonen ook monniken die elke dag zitten te bidden en zingen. Alvorens ons Oudejaaravond te vieren wat gerust. Op het internet opgezocht of we ons geld voor een goede prijs hadden gewisseld, want de Cambodjaanse begeleider had gezegd dat er geen commissie was op het wisselen van Thaise bath. Blijkt dat ze 25 euro van ons gestolen hebben. Rippers! Leugenaars! Dus we zijn niet ontkomen aan het dagelijks bedrog aan de grens.

Tegen 22u naar buiten gegaan om wat te eten en te vieren. Grappig was dat we geen kaart hadden van Siem Reap dus zijn we op goed geluk beginnen wandelen. Na een tijdje en heel wat tuktuk's af te wijzen hebben we het centrum gevonden waar de festiviteiten door gingen. Het viel ons meteen op dat ze er hele stijlvollle bars en restaurants zijn. Misschien nog een nawerking van de franse koloniale periode. We hebben eetkraampjes gevonden waar je voor 1dollar een schotel kon krijgen. Perfect dus. Daarna wat door het centrum gewandeld waar 1 straat volledig vol stond met party people. Ergens verderop cocktails gaan drinken en tegen 3u waren we terug in onze mooie kamer. Wetende dat de Oudejaarsavond in Belgie nog maar net begonnen was.

De volgende dag niet echt veel gedaan buiten rusten en dingen opgezocht.

De derde dag een fiets geleend in het guest house en zijn we richting Angkor gegaan om uit te checken of er misschien een manier was om zonder een ticket binnen te geraken. We hebben even door het omringende bosje gefietst om een checkpoint te ontwijken en toen kwamen we er vanzelf. Natuurlijk werden er weer tickets gecheckt aan de ingang en hebben we het illegaal betreden van de sites opgegeven en wat rondgefietst. Wel hebben wel een eerste blik kunnen werpen op Angkor Wat en met zicht op de hoofdingang wat gerust en dan terug naar het centrum gegaan om wat te eten en een fruitshake te drinken en vervolgens wat af te koelen in onze kamer. Want het is hier ook weer zweten geblazen in Cambodja!

De volgende dag zijn we terug op de fietsjes gesprongen richting Angkor Wat. Deze tempel zou het best bewaard zijn gebleven. Een fransman heeft de tempel ontdekt in het begin van de 20ste eeuw. Deze keer wel een ticket gekocht voor 1 dag. Dat kostte al 20dollar. Wetende dat er in 2009, 2 miljoen bezoekers zijn geweest kan je zelf de rekening maken. En we vermoeden dat veel mensen een 2-daags of 3-daags ticket kopen. We hebben wel gehoord dat Angkor in handen is van een Vietnamees bedrijf dus waarschijnlijk gaat het geld het land uit. Moest het in Cambodja blijven zou het waarschijnlijk toch nog naar de verkeerde mensen gaan.

Het is in ieder geval een prachtige archeologische site. Absoluut een voorbeeld van de megalomanie van de koningen van het Khmer rijk. Sommige sites liggen 60km van elkaar verwijderd! Elke keer er een nieuwe koning regeerde werd er een nieuw paleis en tempels gebouwd! In Angkor Wat alleen waren er 6 bibliotheken en 4 zwembaden. De koning zou naar 't schijnt 1 vrouw hebben gehad en 6000 concubines. De 2de tempel die we bezochten, de Bayon van Angkor Thom,  had stenen glimlachende hoofden op de vele torens. Heel fascinerend! Gebouwd eind 12e, begin 13e eeuw en was de laatste regeer periode van het Khmer rijk. Verder gefietst langs de jungle, over een zandweg, langs tempels en poorten naar Ta Phrom. Deze tempel is bekent van de film 'tomb raider' met Angelina Jolie. Ze hebben er zo goed als geen restauratiewerken gedaan en je kan overal op deze site bomen zien groeien. Op de tempel, rond de muren. Ook heel fascinerend! Verder gereden en nog een tempel bezocht, met veel minder toeristen, en dan met de fiets door het domein gereden van de laatste Khmer koning. Na dit alles hielden we het voor bekeken. En waren we toe aan eten en een frisse fruitshake. Volgens Duffy hebben we een kleine 40km gereden op de rammelfietskes!

De volgende dagen hebben we niet veel meer uitgestoken hoewel we elke ochtend zijn wakker gemaakt door de festiviteiten in ons hotel. Om 6uur 's morgens klonk er al khmer muziek of monnikengezangen uit de luidsprekers die heel dicht bij ons raam leken te staan. En dat ging dan heel de dag door. De moslim gezangen zijn er niks tegen. Als we de eigenaar goed hebben begrepen was het allemaal ter ere van zijn grootmoeder. Ok dan...? Na 5 nachten toch maar naar een ander guest house gegaan omdat we het risico van het onvrijwillig wakker gemaakt te worden niet meer wilden nemen.  Het nieuwe guest house heeft enkel internet op de gelijksvloers. Dat is eigenlijk een supermarktje waar je ook eten kan bestellen.

Ons plan voor onze laatste dag in Siem Reap is om terug een fiets te huren en naar Tonle Sap te fietsen. Het grootste meer in Zuidoost-Azie tijdens het regenseizoen. Wij zitten nu in het droog seizoen dus de drijvende dorpen zullen nu waarschijnlijk niet in beweging zijn. Meer daarover volgende keer.