Terug in Bangkok

Op Kerstdag zijn we na wat uitslapen en een lunch van de overschot van Kerstavond begonnen met de terugreis richting zuiden. De treinrit ging weer vlot want we hebben liggen praten met Yvon. Een fransman die een massagcursus in Chiang Mai had gevolgd. Evie heeft daar even de vruchten van kunnen voelen tijdens een kleine nekbehandeling. Er was wel veel minder volk op de trein dan toen we naar Chiang Mai waren vertrokken. Het was dan ook een pakske rustiger. Dus konden we ook elk 2 zetels inpalmen om ons te installeren voor de nacht. Die treinritten zijn eigenlijk wel een aparte manier van reizen. Het is bijvoorbeeld geen enkel probleem om op de trap te gaan zitten roken met de deuren open.

Bij aankomst meteen duidelijk gemaakt aan de azende taxichauffeurs dat we perfect wisten hoeveel we moesten betalen tot aan Kao San Road. Een tuk tuk bestuurder zag welk vlees er in de kuip zat en aanvaardde onze prijs. We zaten nog niet goed in zijn karretje of hij was al weg. Halverwege is hij even stilgevallen en toen hij zich terug in gang trok stonden we even op 2 i.p.v. 3 wielen. Een avontuurlijke ochtenrit!

Ons vorig guest house had gelukkig nog een kamer vrij. We dropten de rugzakken en gingen ontbijten omdat we, ondanks de vermoeidheid van de treinrit, van plan waren om naar de ambassade van Cambodja te gaan om onze visum te regelen. De mevrouw van het guest house vertelde ons dat de ambassade verhuist was en ook gesloten is op zaterdag en zondag. SHiiiiiit...we denken meestal aan alles maar soms zien we enkele dingen over 't hoofd. We leven ook meestal zonder te weten welke dag of datum het exact is en hadden er dus helemaal niet bij stilgestaan dat we op zaterdag gingen arriveren in Bangkok. Heel jammer want we vinden Chiang Mai een fijnere stad om tijd door te brengen. De cocktails zijn goedkoper en het is er ook iets minder heet. De temperatuur in Bangkok, daar smelten we zelfs 's morgens al bij weg. Heel Belgie kan trouwens in deze ene stad wonen.

Na wat welverdiende rust, ons in de namiddag in het overhitte stadsleven gesmeten. We hebben een zeer goedkope plek gevonden om te eten in de toeristenbuurt. De prijs was er zo goed dat we 2 keer konden eten i.p.v. 1 keer met hetzelfde bedrag. Het is dan ook onze vaste eetstek geworden. Tijdens onze wandeling stelden een jonge tuktuk bestuurder ons voor om ons naar het overheidstoeristenbureau te brengen omdat ze daar visums en busticket verzorgen voor Cambodja. Omdat hij maar 20eurocent vroeg om ons tot daar te brengen stemden we toe. Onderweg konden we dan nog wat profiteren van een briesje. Lang zijn we niet gebleven in dat bureau want ze vroegen overdreven veel geld. Onze weg dan te voet verder gezet richting een tempel waar we o.a. een 40 m hoog, rechtopstaand Boeddhabeeld hebben kunnen bewonderen. Op de terugweg hebben we een guest house ontdekt met gratis internet. Dat is niet evident in Bangkok. En voor een dikke 2 euro meer en eigen badkamer en aircoditioning was onze keuze snel gemaakt. De volgende dag dan vaarwel gezegd in ons oude guest house en bijna de hele dag doorgebracht in onze ruime en koele (airco op 27graden) nieuwe kamer. Weg van de hitte en de drukte.

's Maandags zijn we dan een halve dag bezig geweest met ons te verplaatsen naar de Cambodjaanse ambassade. We hadden gelukkig op het internet het nieuwe adres gevonden! Na ons ontbijt begon de zoektocht. Als je iets de eerste keer doet is het meestal wat zoeken. Daarna is het peanuts. Te voet naar de boot. Na de boottocht te voet naar het station. Daar de metro genomen om dan vervolgens het laatste stuk weer te voet te doen. En dat was een 'hel' stuk langs een grote drukke weg, in de warme zon en geen zicht op het eindpunt. We hebben verschillende keren moeten vragen of we nog in de goede richting wandelden. Tegen dat we er arriveerden waren we volledig overhit en uitgedorst. We kregen daar dan ook nog is te horen dat we nog 1u 15min. moesten wachten (in de hitte) alvorens we binnen konden. Het voorgestelde bedrag was ook veel duurder dan gedacht dus zijn we, na het eten van een ijsje en het drinken van een fruitshake, de lange weg terug gegaan naar het centrum. Daar hebben we het dan voor een betere prijs kunnen regelen in het reisbureau waar we ook ons busticket naar Cambodja hebben gekocht. Duffy heeft op het internet guest houses gevonden in Siem Reap, Cambodja, en diezelfde dag hebben we nog gereserveerd.

Ons voorlaatste dagje in Bangkok hebbben we dan nog eens iets cultureels gedaan. Met de boot richting WAT PO. Het oudste en grootste tempelcomplex in Bangkok. Er is ook een massageschool aan verbonden en dat maakt het tot een mekka voor masseurs, volgens Yvon.  Evie was meteen verkocht aan de beelden bij de ingang van het tempelcomplex. Er zijn verschillende ingangen en alle worden bewaakt door deze reuzenwachters. Duffy werd op zijn beurt aangetrokken door de mega gong. Het had allemaal wat weg van de Efteling. De cheddi's waren volledig bekleed met porcelaine bloemen. De daken van de tempels versierd met sierlijk houtsnijwerk dat bekleed is met gekleurd glas en goud. En dan hebben we het nog niet over de rijkelijk gedecoreerde deuren en muurschilderingen. Evie heeft nog nooit zulk verfijnt inlegwerk gezien als hier! In het complex kan je ook een Bodhi boom zien. Die vind je in verschillende tempels, o.a. in Sri Lanka. Deze bomen zouden enten zijn van de originele Bodhi boom waar de Boeddha onder gemediteerd zou hebben! Deze plek staat vooral bekent om de grote liggende Boeddha met een afmeting van 46 m, en volledig met bladgoud bekleed. Impressionant allemaal. Verder in dit complex kan je rotstuintjes vinden met beelden die verschillend massage- en yogahoudingen uitbeelden. Na al deze magie waren we wel toe aan een verfrissende fruit shake.

Jullie weten het misschien, maar Duffy is heel kieskeurig wat betreft de aankoop van een broek. Zijn voorkeur gaat uit naar een zeer specifiek model floeren broek. We hebben dan wat tijd gestoken in het zoeken van een kleermaker die voor een goede prijs, goede kwaliteitsbroeken voor den Duffy kan maken. En wie zoekt die vind. We hebben ook ontdekt dat die kleermakers in Bangkok Nepalezen zijn die in Birma/Myanmar wonen en dus hier werken. Dat kwam goed uit voor ons want na 1 woord Nepalees kreeg hij een betere prijs!

Onze laatste dag in Bangkok hebben we Duffy's maten laten opmeten en zijn floeren broek achtergelaten bij de Nepalezen. Ook hebben we een kleine rugzak bij aangekocht zodat we beiden onze grote rugzak in Bangkok konden achterlaten en door Cambodja kunnen reizen met een lichtgewicht op de schouders. Naar goede gewoonte duurde het bij Evie weer heel lang alvorens ze had geselecteerd wat ze wel en niet zou meenemen. Na het ophalen van onze visums waren we helemaal klaar voor de beruchte tocht over land naar Siem Reap, de volgende dag.